همه ی انسانها در معرض آزمایشهای الهی هستند

 أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَكُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ ( 2 ) وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ ( 3 ) عنکبوت

آیا مردم گمان کرده اند، همین که بگویند: ایمان آوردیم، رها می شوند و آنان [به وسیله جان، مال، اولاد و حوادث] مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟ ( 2 ) در حالی که یقیناً کسانی را که پیش از آنان بودند، آزمایش کرده ایم [پس اینان هم بی تردید آزمایش می شوند]، و بی تردید خدا کسانی را که [در ادعای ایمان] راست گفته اند می شناسد، و قطعاً دروغگویان را نیز می شناسد. باید علم خدا درباره کسانی که راست میگویند و کسانی که دروغ میگویند تحقق یابد! ( 3 ) 

خدایا خودت ما را یاری بفرما تا در آزمایشهایت سربلند باشیم 

 خداوند نظر کنندگان در ماهیت و حقایق اشیاء و تفکرکنندگان در خلق آسمانها و زمین و

ستایش کنندگانش را در مواضع زیادی از کتابش(قرآن) ستوده است  و  آنان را اولی الالباب (خردمندان) نامیده است:

إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ( 190 ) آل عمران

يقيناً در آفرينش آسمان ها و زمين، و آمد و رفت شب و روز، نشانه هايي [بر توحيد، ربوبيّت و قدرت خدا] براي خردمندان است. ( 190 )

 وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ   

پيوسته در آفرينش آسمان ها و زمين مي انديشند

،الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ 

آنان که همواره خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد مي کنند، و پيوسته در آفرينش آسمان ها و زمين مي انديشند، 

و می گویند:

رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ( 191 ) 

 [و از عمق قلب همراه با زبان مي گويند:] پروردگارا! اين [جهان با عظمت] را بيهوده نيافريدي، تو از هر عيب و نقصي منزّه و پاکي؛ پس ما را از عذاب آتش نگاهدار. ( 191 ) 

پروردگارا ما را در زمره ی خردمندانت قرار ده

پروردگار مهربان در دو آیه از قرآن کریم هدف خلقت را بیان فرموده است

{ و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون}  سوره ی الذاریات آیه ی 56

{ جن و انس را تنها برای آن آفریده ام که مرا بپرستند}

البته پروردگار مهربان به پرستش ما نیازی ندارد بلکه این ما هستیم که به پرستش او نیازمندیم و پرستش راهی است برای به کمال رسیدن ما مثل پدری که به فرزندش می گوید من تو را برای کسب مدارج بالای علمی به دنیا آورده ام

و در جای دیگر که خیلی هم تکان دهنده است می فرماید

{ و لقد ذرأنا لجهنم کثیرا من الجن و الانس ...} اعراف 179

{ بسیاری از اجنه و انسان ها را برای جهنم آفریده ام ...}

پس برای ما دو راه بیشتر نیست نیست یا باید اهل عبادت باشیم و یا اهل آتش

آن وقت است که خیلی دلم می گیرد وقتی می بینم حسابی غرق دنیا شده ایم !!!